Makis Siderakis: ΑΙΘΙΟΠΙΚΑ 09 - Το Χαμογελαστό Φεγγάρι και ο Πέτρος

ΙΣΤΟΡΙΕΣ από την ΑΙΘΙΟΠΙΑ

Νο9

Το Χαμογελαστό Φεγγάρι και ο Πέτρος

Δεκέμβριος 2008

Ημέρα Εθελοντισμού σήμερα, 5 Δεκ 2020.

Και γυρίζω 12 χρόνια πίσω, στην 1η Δεκεμβρίου του 2008.

Βρισκόμουνα στην Arba Minch, που σημαίνει “Σαράντα Πηγές”, μια πόλη στον νότο της Αιθιοπίας, 440Km από την Addis Ababa, μεταξύ των λιμνών Abaya και Chamo.

Ήμουν με μια μεγάλη παρέα 12 φίλων, και είχαμε μόλις επιστρέψει με την δύση του ήλιου από ένα ταξίδι τέρμα νότια, όπου είχαμε φτάσει στην περιοχή Murule, έχοντας επισκεφτεί μέσα στα πάρκα Omo και Mago διάφορες ντόπιες φυλές : Konso, Mursi, Karo, Hamer, Erbore, Tsemaye.

Είχαμε τακτοποιηθεί στα δωμάτιά μας στο Paradise Lodge, ένα πολύ ωραίο Lodge με πολύ γραφικά κυκλικά σπιτάκια που αντέγραφαν το στυλ των καλυβών της περιοχής, με μπαλκονάκια που είχαν απρόσκοπτη υπέροχη καταπράσινη θέα προς τις δύο λίμνες στο βάθος, που τις χώριζε ένα χαμηλό βουνό.

Πριν ακόμη σκοτεινιάσει, και ενώ πήγαινα να βρω τους υπόλοιπους για το δείπνο, κοιτάζοντας τον ουρανό βλέπω ένα χαμόγελο !

Ήταν ένα μισοφέγγαρο ανάσκελα, και από πάνω δύο φωτεινά αστέρια σαν μάτια. Ήταν μια ιντερνετική ή μάλλον ιντερδιαστημική φατσούλα στον νυχτερινό ουρανό της Arba Minch.

Μου φάνηκε τόσο ιδιαίτερο, δεν το είχα ξαναδεί και βέβαια το έβγαλα μερικές φωτογραφίες. Το έδειξα στους υπόλοιπους της παρέας και σχολιάσαμε όλοι αυτό το απίθανο νυχτερινό χαμόγελο του ουρανού.

Όταν επέστρεψα στην Ελλάδα, καθώς έβλεπα τις φωτογραφίες, στάθηκα λίγο στις συγκεκριμένες. Σκέφτηκα να εντοπίσω αυτά τα δύο αστέρια τα τόσο φωτεινά που ήταν τόσο κοντά με το φεγγάρι. Ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι το ένα θα ήταν η Αφροδίτη, δηλαδή ο Αυγερινός, το πιο λαμπρό αστέρι. Κρατούσα όμως μια επιφύλαξη καθώς δεν ήξερα τι βλέπει κανείς στον Αιθιοπικό νυχτερινό ουρανό.

Και τότε έκανα μια απίθανη ανακάλυψη. Αυτό που είχα δει και είχα φωτογραφήσει, ήταν ένα πολύ σπάνιο θέαμα : Σύνοδος Σελήνης, Αφροδίτης και Δία. Αριστερά η Αφροδίτη, δεξιά ο Δίας πάνω απ’το φεγγάρι.

Είναι η πιο λαμπερή σύνοδος ουράνιων σωμάτων, καθώς αυτά τα τρία είναι τα πιο φωτεινά στον ουρανό μας, μετά τον ήλιο...

Αυτά τα 3 σώματα θα ξαναβρεθούν έτσι παρέα την 1η Νοεμβρίου του 2052 !

Το 2012 ξαναέγινε σύνοδος Αφροδίτης και Δία αλλά χωρίς το φεγγάρι στην παρέα.

Αυτό που έχασα εκείνο το βράδυ είναι ότι, αν είχα καθίσει για κάποια ακόμη ώρα, θα έβλεπα την ολοκλήρωση αυτού του σπάνιου φαινομένου, καθώς θα ήταν σχεδόν κολλημένα μεταξύ τους.

ΟΜΩΣ, σήμερα 05/12/20, είναι η ημέρα του εθελοντισμού.

Δεν μπορώ λοιπόν να μην κάνω μια αναφορά, ως μνημόνευση να υπάρχει, όπως κάνουμε με δικούς μας ανθρώπους γιατί νιώθουμε ότι με αυτόν τον τρόπο ξαναζούν και αυτοί λίγο μαζί μας, έστω λίγο παραπάνω από όσο ένα κεράκι, σε έναν αγαπημένο συνάνθρωπο που έφυγε πριν λίγα χρόνια από την ζωή.

Έναν εξαιρετικό γιατρό, ΕΘΕΛΟΝΤΗ, έναν αληθινό φιλάνθρωπο :

τον Πέτρο Πάϊκο.

Ήταν ένας άνθρωπος που δεν θα ξεχάσω ποτέ όσο θα υπάρχω και εγώ.

Ήταν μαζί μας στην μεγάλη παρέα αυτού του ταξιδιού, ο πιο καλοσυνάτος από όλους μας, κάνοντας πιθανώς και κάποια πολύ όμορφα χατίρια σε κάποιους από μας, και αυτά ως προσφορά χωρίς ποτέ να τα έχει πει, απλά τα έκανε, και κάποιοι με χαμόγελο αγάπης το υποψιαστήκαμε.

Στην φωτογραφία από κάτω με όλη την παρέα, είναι αυτός μπροστά στο κέντρο.

Και ποιος ξέρει, ίσως να μας βλέπει και να χαμογελάει όπως έκανε πάντα, με ένα συμπαντικό χαμόγελο, σαν αυτό του Αιθιοπικού ουρανού.