Το φάντασμα του Ιππότη Λικάριο.
Αυτό μάλλον κατάφερα να φωτογραφήσω στο Κάστρο των Φύλλων...
Πέρασαν πάνω από 700 χρόνια από τότε που ο ταπεινής καταγωγής Λικάριο κατάφερε και έγινε Ιππότης, δεσπότης της περιοχής, έχοντας κατακτήσει ολόκληρη την Εύβοια για λογαριασμό του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Μιχαήλ Η’ - Δούκα Άγγελου Κομνηνού Παλαιολόγου, του Αυτοκράτορα που ανακατέλαβε την Πόλη από τους Φράγκους το 1261.
Μισός Λατίνος ο ίδιος, με πατέρα από την Βερόνα ή την Βιτσέντσα της Λομβαρδίας, και μάνα από την Κάρυστο, τα έβαλε με τους δικούς του Λομβαρδούς που είχαν τότε το νησί, για να τους εκδικηθεί για έναν έρωτα.
Αγάπησε και παντρεύτηκε στα κλεφτά την Φελίζα, αδερφή του Τριτημόριου της Εύβοιας και Βαρόνου της Χαλκίδας Γιβέρτου Β' Ντα Βερόνα (σε τρεις Βαρώνους ήταν μοιρασμένη η Εύβοια), όταν νέος υπηρετούσε στην αυλή του στην Χαλκίδα.
Η οικογένεια του Γιβέρτου αντέδρασε λόγω της ταπεινής του καταγωγής. Ο Λικάριο πήρε μαζί του την Φελίζα και κατέφυγαν στην Κάρυστο. Μπήκε στην υπηρεσία του νέου Βυζαντινού Αυτοκράτορα και ορκίστηκε να εκδικηθεί !
Πολύ δραστήριος ο Λικάριο, στα επόμενα χρόνια κατάφερε να κυριεύσει το Φράγκικο Κοκκινόκαστρο (Καστέλο Ρόσο) στην Κάρυστο και μετά σε μια μάχη έξω από την Χαλκίδα έπιασε αιχμαλώτους τον ορκισμένο εχθρό του Γιβέρτο, καθώς και τον σύμμαχό του Δούκα των Αθηνών Ιωάννη Ντε Λα Ρος.
Το 1279 ταξίδεψε στην Πόλη και παρέδωσε τους ονομαστούς αιχμαλώτους του στον Αυτοκράτορα. Η εκδίκηση ολοκληρώθηκε καθώς όπως έχει γραφτεί από τον Βυζαντινό ιστορικό Νικηφόρο Γρηγορά, ο αλυσοδεμένος Γιβέρτος μόλις είδε τον Λικάριο να συνομιλεί με οικιότητα με τον Αυτοκράτορα, έπεσε κάτω νεκρός.
Η αγαπημένη του Φελίζα εντωμεταξύ, αυτά τα χρόνια του αγώνα, είχε πεθάνει και ο Αυτοκράτορας που τον τίμησε για τους αγώνες του και τον ονόμασε Μέγα Δούκα, δηλαδή Αρχιναύαρχο του Βυζαντινού Στόλου, μεταξύ άλλων του έδωσε για νύφη μια ευγενή και πλούσια Ελληνίδα.
Ο Λικάριο έζησε το υπόλοιπο της ζωής του στο "Κάστρο των Φύλλων", στο "Κάστρο του Λικάριο" όπως επίσης έχει μείνει, εκεί έξω από την Χαλκίδα. Έχοντας ως βάση αυτό, έδωσε πολλές μάχες και είχε πολλές νίκες για το Βυζάντιο.
Τα ίχνη του μετά εξαφανίστηκαν, δεν έμεινε τίποτα άλλο να τον θυμίζει, ούτε άλλες ιστορίες, ούτε αν έκανε παιδιά με την νέα Ελληνίδα σύζυγο, ούτε τίποτα.
Αυτό η μικρή Φωτο-Ιστορία, είναι αφιερωμένη στον Φίλιππο, του οποίου το εξαιρετικό βιβλίο Ο ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ με μάγεψε με την γραφή του, και με ταξίδεψε, όταν είχα το πόδι εγχειρισμένο και ήμουν κολλημένος στο κρεβάτι και δεν μπορούσα να πάω πουθενά...
